Εικόνα από το εκκλησάκι του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών.Ένα κείμενο, πού αγαπούσε ο Γέρων Πορφύριος
Ο Γέρων Πορφύριος επίμονα δίδασκε ότι πρέπει η αγάπη μας στο συνάνθρωπό μας να είναι τόση, ώστε να τον βλέπουμε ως εαυτό μας. Μια περίοδο είχε παρακαλέσει ένα πνευματικό του τέκνο και τού είχε φωτοτυπήσει το κατωτέρω κείμενο του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, το οποίο μοίραζε στους επισκέπτες του :
Όλους τους πιστούς οφείλουμε να τους βλέπομε σαν ένα, και να σκεπτόμαστε ότι στον καθένα από αυτούς είναι ο Χριστός.
Και να έχομε για τον καθένα τέτοια αγάπη, ώστε να είμαστε έτοιμοι να θυσιάσομε για χάρη του και τη ζωή μας.
Γιατί οφείλομε να μη λέμε ούτε να θεωρούμε κανένα άνθρωπο κακό, αλλά όλους να τους βλέπομε ως καλούς.
Κι αν δεις ένα αδελφό να ενοχλείται από πάθη, να μην τον μισήσεις αυτόν, μίσησε τα πάθη, που τον πολεμούν.
Κι αν τον δεις να τυραννιέται από επιθυμίες και συνήθειες προηγουμένων αμαρτιών, περισσότερο σπλαχνίσου τον, μη τυχόν δοκιμάσεις και συ πειρασμό, αφού είσαι από υλικό που εύκολα γυρίζει από το καλό στο κακό.
Η αγάπη προς τον αδελφό σε προετοιμάζει ν' αγαπήσεις περισσότερο το Θεό.
Το μυστικό, λοιπόν, της αγάπης προς τον Θεό είναι η αγάπη προς τον αδελφό.
Γιατί, αν δεν αγαπάς τον αδελφό σου, που τον βλέπεις, πώς είναι δυνατό ν' αγαπάς τον Θεό, που δεν τον βλέπεις;
«Ο γαρ μη αγαπών τον αδελφόν, όν εώρακε, τον Θεόν, όν ούχ εώρακε, πώς δύναται αγαπάν;» (Α' Ιω., 4,20).
Από το βιβλίο του Κλείτου Ιωαννίδη "Ο Γέρων Πορφύριος, Μαρτυρίες και εμπειρίες" Ε’ Έκδοση σελ. 47
