30 Οκτ. : Κλωπάς

Κατά Λουκάν, Κεφ. 24

13 Καὶ ἰδοὺ δύο ἐξ αὐτῶν ἦσαν πορευόμενοι ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ εἰς κώμην ἀπέχουσαν σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ Ἱερουσαλήμ, ᾗ ὄνομα Ἐμμαοῦς.	13 Καὶ ἰδού, δύο ἀπὸ τοὺς μαθητὰς ἐπήγαιναν αὐτὴν τὴν ἡμέραν εἰς κάποιο χωριό, ποὺ ἀπεῖχε ἀπὸ τὴν ῾Ιερουσαλὴμ ἕνδεκα περίπου χιλιόμετρα καὶ τὸ ὁποῖον ἐλέγετο ᾿Εμμαούς.
14 καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότων τούτων.	14 Καὶ αὐτοὶ συνωμιλοῦσαν μεταξὺ των δι' ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα.
15 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὁμιλεῖν αὐτοὺς καὶ συζητεῖν καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἐγγίσας συνεπορεύετο αὐτοῖς·	15 Καὶ ἐνῶ αὐτοὶ συνωμιλοῦσαν καὶ συζητοῦσαν περὶ τοῦ ᾿Ιησοῦ, ὁ ἴδιος ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς ἐπλησίασε καὶ ἐπήγαινε μαζῆ των.
16 οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν.	16 Τὰ δὲ μάτια των ἐμποδίζοντο ἀπὸ κάποια ὑπερφυσικὴν δύναμιν, διὰ νὰ μὴ τὸν ἀναγνωρίσουν.
30 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κατακλιθῆναι αὐτὸν μετ' αὐτῶν λαβὼν τὸν ἄρτον εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἐπεδίδου αὐτοῖς.	30 Καὶ ἐνῷ ἐξηπλώθη κοντὰ εἰς τὸ τραπέζι τοῦ φαγητοὺ μαζῆ μὲ αὐτούς, ἐπῇρε τὸν ἄρτον, τὸν εὐλόγησε εὐχαριστῶν τὸν Θεόν, ὅπως συνήθιζε νὰ κάνῃ πρὸ τοῦ φαγητοῦ, καὶ ἀφοῦ τὸν ἔκοψε εἰς κομμάτια, ἔδιδε εἰς αὐτούς.
31 αὐτῶν δὲ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ, καὶ ἐπέγνωσαν αὐτόν· καὶ αὐτὸς ἄφαντος ἐγένετο ἀπ' αὐτῶν.	31 Τὴν στιγμὴν αὐτήν, ὅταν εἶδαν τὸν τρόπον τῆς εὐλογίας καὶ τοῦ τεμαχισμοὺ τοῦ ἄρτου, ἤνοιξαν μὲ θεῖον φωτισμὸν τὰ μάτια των καὶ ἀνεγνώρισαν ἀμέσως τὸν διδάσκαλον των. ᾿Αλλὰ αὐτὸς ἔγινε ἀμέσως ἄφαντος ἀπὸ αὐτούς.
32 καὶ εἶπον πρὸς ἀλλήλους· Οὐχὶ ἡ καρδία ἡμῶν καιομένη ἦν ἐν ἡμῖν, ὡς ἐλάλει ἡμῖν ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ὡς διήνοιγεν ἡμῖν τὰς γραφάς;	32 Καὶ εἶπαν μεταξὺ των· <ἡ καρδία μας δὲν ἐφλογίζετο ἕντος ἡμῶν ἀπὸ θεῖον ἐνθουσιασμόν, καθὼς μᾶς ὠμιλοῦσε εἰς τὸν δρόμον καὶ μᾶς ἐφανέρωνε τὰ δυσκολονόητα γιὰ μᾶς νοήματα τῶν Γραφῶν;>

29 Οκτ. : Αγία Αναστασία η Ρωμαία

- Ι.Ν. Αγίας Αναστασίας (εντός Αρσακείου), Παλαιό Ψυχικό

http://www.arsakeio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=71&Itemid=110

Το σχολικό συγκρότημα των Αρσακείων Σχολείων Ψυχικού περιλαμβάνει
ιερό ναό σταυροειδή μετά τρούλου,
που κατασκευάστηκε το 1935
σε σχέδια τού αρχιτέκτονα τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Α. Κριεζή,
ο οποίος είχε αναλάβει την εκπόνηση των σχεδίων
για την ανέγερση ολόκληρου τού κτηριακού συγκροτήματος των Αρσακείων Σχολείων.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Αναστασία τη Ρωμαία
και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1936,
αντικαθιστώντας τον ομώνυμο ναό τού Αρσακείου Μεγάρου,
τον οποίο είχε ιδρύσει και εξοπλίσει ο Απόστολος Αρσάκης
στη μνήμη τής συζύγου του Αναστασίας.

Τον ναό αγιογράφησε μεταξύ των ετών 1965-1968 ο αγιογράφος Ιωάννης Ψυχάκης.

Στον ναό εκκλησιάζονται,
με την ευκαιρία των μεγάλων θρησκευτικών εορτών,
οι μαθητές των Αρσακείων Σχολείων Ψυχικού,
ενώ κάθε χρόνο στις 29 Οκτωβρίου,
εορτή τής Αγίας Αναστασίας τής Ρωμαίας,
εορτάζεται πανηγυρικά η μνήμη της.
Επίσης τη δεύτερη Κυριακή κάθε μήνα,
κατά τη διάρκεια τής σχολικής χρονιάς,
τελείται Θεία Λειτουργία για τα μέλη τής αρσακειακής οικογένειας.

28 Οκτ. : Οι άγιοι νεομάρτυρες Αγγελής, Μανουήλ, Γεώργιος και Νικόλαος

- Ι.Ν. ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ, Ρέθυμνο, 28320-91220

28 Οκτ. : Αγία Σκέπη

- Ι.Ν. Αγίας Σκέπης, Αθήνα, Άνω Πετράλωνα
- Ι.Ν. Αγίας Σκέπης, Θρακομακεδόνες
- Ι.Ν. Αγίας Σκέπης - Αγίου Αλεξάνδρου, Παπάγος, 210-6510442
- Ι.Ν. Αγίας Σκέπης, Παλαιό Φάληρο, Εντός 202 ΚΕΑ, 210-9400013
- Αγία Σκέπη, Μέγαρα, 22960-32238

Ιδρύθηκε από τον ιερομόναχο Κορνήλιο στο Χαλκειός.
Τιμάται στο όνομα της Παναγίας της Σκέπης του κόσμου, (28 Οκτωβρίου). Σήμερα σε αυτό ζουν 2 μοναχές.
http://www.chiosonline.gr/aghiaskepi_gr.asp

Η προσευχή του Μανασσή (από το Μεγάλο Απόδειπνο)

Κύριε παντοκράτορ,
ο Θεός των Πατέρων ημών,
του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ
και του σπέρματος αυτών του δικαίου·
ο ποιήσας τον ουρανόν και την γήν συν παντί τω κόσμω αυτών·
ο πεδήσας την θάλασσαν τω λόγω του προστάγματός σου·
ο κλείσας την άβυσσον και σφραγισάμενος αυτήν τω φοβερώ και ενδόξω ονόματί σου·
όν πάντα φρίσσει και τρέμει από προσώπου της δυνάμεώς σου·
ότι άστεκτος η μεγαλοπρέπεια της δόξης σου,
και ανυπόστατος η οργή της επί αμαρτωλοίς απειλής σου,
αμέτρητόν τε και ανεξιχνίαστον το έλεος της επαγγελίας σου.
Σύ γαρ εί Κύριος ύψιστος, εύσπλαχνος,
μακρόθυμος και πολυέλεος
και μετανοών επί κακίας ανθρώπων.
Σύ, Κύριε, κατά το πλήθος της χρηστότητός σου επηγγείλω μετάνοιαν
και άφεσιν τοις ημαρτηκόσι σοι,
και τω πλήθει των οικτιρμών σου ωρισας μετάνοιαν αμαρτωλοίς εις σωτηρίαν.
Σύ ουν, Κύριε, ο Θεός των δυνάμεων,
ουκ έθου μετάνοιαν δικαίοις, τω Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ,
τοις ουχ ημαρτηκόσι σοι,
αλλ’ έθου μετάνοιαν επ’ εμοί τω αμαρτωλώ,
διότι ήμαρτον υπέρ αριθμόν ψάμμου θαλάσσης.
Επλήθυναν αι ανομίαι μου, Κύριε·
επλήθυναν αι ανομίαι μου,
και ουκ ειμί άξιος ατενίσαι και ιδείν το ύψος του ουρανού
από του πλήθους των αδικιών μου,
καταπεμπτόμενος πολλώ δεσμώ σιδηρώ,
εις το μη ανανεύσαι την κεφαλήν μου,
και ουκ έστι μοι άνεσις·
διότι παρώργισα τον θυμόν σου
και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα,
μη ποιήσας το θέλημά σου
και μη φυλάξας τα προστάγματά σου.
Και νύν κλίνω γόνυ καρδίας,
δεόμενος της παρά σου χρηστότητος.
Ημάρτηκα, Κύριε, ημάρτηκα και τας ανομίας μου εγώ γινώσκω·
αλλ’ αιτούμαι δεόμενος·
Ανες μοι, Κύριε, άνες μοι,
και μη συναπολέσης με ταις ανομίαις μου,
μηδέ εις τον αιώνα μηνίσας τηρήσης τα κακά μοι,
μηδέ καταδικάσης με εν τοις κατωτάτοις της γής,
διότι σύ εί Θεός,
Θεός των μετανοούντων,
και εν εμοί δείξεις πάσαν την αγαθωσύνην σου·
ότι ανάξιον όντα σώσεις με κατά το πολύ έλεός σου,
και αινέσω σε διά παντός εν ταις ημέραις της ζωής μου.
Ότι σε υμνεί πάσα η δύναμις των ουρανών
και σου εστίν η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.

27 Οκτωβρίου : Αγία Πρόκλα, η σύζυγος του Πιλάτου

Κατά Ματθαίον 27, στίχος 19

19 Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ βήματος ἀπέστειλε πρὸς αὐτὸν ἡ γυνὴ αὐτοῦ λέγουσα· Μηδὲν σοὶ καὶ τῷ δικαίῳ ἐκείνῳ· πολλὰ γὰρ ἔπαθον σήμερον κατ' ὄναρ δι' αὐτόν.

19 ᾿Ενῶ δὲ αὐτὸς ἐκάθητο εἰς τὴν δικαστικὴν ἔδραν, ἔστειλε πρὸς αὐτὸν ἡ γυναῖκα του καὶ τοῦ εἶπε· <πρόσεχε νὰ μὴν ἀναμιχθῇς εἰς τὴν ὑπόθεσιν τοῦ δικαίου ἐκείνου, διότι πολλὰ ἔπαθα σήμερα ἕνεκα αὐτοῦ εἰς τὸ ὄνειρόν μου>.

Άγιος Δημήτριος

- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Α. Λιόσια, Αγ. Ιωάννης, 210-2471059
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αγ. Ανάργυροι, Μυκονιάτικα, 210-8329579
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αγ. Δημήτριος, 210-9712456
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αγ. Παρασκευή, Κοντόπευκο, 210-6003864
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αγ. Στέφανος, Αγ. Δημήτριος
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αθήνα, Αγ. Αρτέμιος, 210-7018300
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αθήνα, Αμπελόκηποι, 210-6464315
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αθήνα, Κολοκυνθού
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αθήνα, Κυψέλη, 210-8819792
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αθήνα, Ψυρρή, 210-3210632
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αιγάλεω, Νταμαράκια, 210-5611076
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αμαρούσιο, Σταθμός ΗΣΑΠ, Ενορία Αγίου Νικολάου
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Ασπρόπυργος, 210-5717616
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αχαρνές, Άγιος Αθανάσιος
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Αχαρνές, Πυργούθι
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Βύρωνας, Νέα Ελβετία, 210-7660943
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Γέρακας
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Δροσιά, 210-8135685
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Ελευσίνα
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Κηφισιά, 210-8013195
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Κορυδαλλός, Άνω Κορυδαλλός, 210-49792108
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Μαγούλα
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Παιανία
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Πειραιάς, Νέο Φάληρο, 210-4816636
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Πειραιάς, Ταμπούρια, 210-4614658
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Ψυχικό, 210-6712678
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Γλυφάδα, εντός γκόλφ
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Κρυονέρι, εντός παλαιού κοιμητηρίου
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, Σπάτα, εντός κοιμητηρίου
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου - Αγίου Γεωργίου, Σπάτα, Βουνόπολη, ιδιωτική
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Καβαλλάρη, Αιγάλεω, 210-3422793
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη, Αθήνα, Φιλοπάππου, 210-9219297
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Μυροβλήτη, Αχαρνές
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Οπλων, Αθήνα, Κάτω Πατήσια, 210-8315506
- Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Σωτήρος, Παλλήνη, Νέα Παλλήνη
Ενοριακός Ναός Αγίου Δημητρίου Άρτης
Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Κερατέας
Νεανική Ομάδα Αγίου Δημητρίου Πατρών

Άγιος Δημήτριος

Από τον Ι.Ν. Αγίου Κοσμά στο Μαρούσι	Από το Μηνιαίο Περιοδικό "'Αγιος Ελευθέριος"
Δεξιά ο Άγιος Δημήτριος στο προσκυνητάρι της Νερατζιώτισσας.

Μνήμη νεομάρτυρος Ιωάννη Τουρκολέκα, αδελφού τού Νικηταρά

σήμερα πανηγυρίζει το χωριό Τουρκολέκας της επαρχίας Φαλαισίας του νομού Αρκαδίας την μνήμη του αγίου νεομάρτυρος Ιωάννη Τουρκολέκα,του αδελφού τού Νικηταρά τού Τουρκοφάγου ο οποίος αποκεφαλίστηκε στις 24 Οκτωβρίου του 1816 στη Μονεμβάσια και τού οποίου ναός υπάρχει στο χωριό όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε..

ο ηρωικός Νικηταράς πέθανε ξεχασμένος,αδικημένος και πάμπτωχος σε ένα χαμόσπιτο του Πειραιά.

ελπίζουμε ολοψυχα να μη συμβεί το ίδιο με την ιδιαίτερη πατρίδα του,το ηρωικό χωριό Τουρκολέκας.

ας έχουμε την ευχή τού αγίου νεομάρτυρος Ιωάννη κι ας μη λησμονούμε την πυρόπληκτη ελληνική ύπαιθρο, τους ανθρώπους,την χλωρίδα και την πανίδα της.

http://misha.pblogs.gr/2008/10/24-oktwbrioy-mnhmh-neomartyros-iwannh-toyrkoleka-adelfoy-toy-nik.html

Αγιος Ιωάννης ο Νεομάρτυς

- Ι.Ν. Αγίου Ιωάννου, Γουβών Μονεμβασίας,

Χριστοδούλου του εν Πάτμω

- I.M. Πάτμου

Αγιος Αρτέμιος

- Ι.Ν. Αγίου Αρτεμίου Παγκρατίου, οδού Φιλολάου.
- Ι.Μ. Γηροκομείου Πατρών, Ιερό παρεκκλήσιον Αγ. Αρτεμίου και Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

Αγία Ματρώνα

Η Ιερά Λειψανοθήκη η περιέχουσα το Δεξί χέρι της Οσίας Ματρώνης και το προσωπικό της Ι. Ψαλτήριο. Το διάβαζε όλο καθημερινά από την Ανατολή μέχρι τη Δύση του ηλίου σαν προσωπικό Κανόνα. Βρίσκεται στο Μοναστήρι του Οσίου Διονυσίου του Αγίου Όρους μαζί με Ιερά Κειμήλια, Δισκοπότηρα και Χειρογράφους Βυζαντινούς Κώδικες της εξαφανισθείσης από τους Τούρκους Ι. Μονής της Οσίας Ματρώνης πόλεως Χίου κατά την σφαγή της Χίου του 1822. Μεταξύ των χειρογράφων βρίσκεται και το εγκώμιο της Οσίας που έγραψε ο Μητροπολίτης Ρόδου Νείλος ο Διασσωρινός (ιδ αιών). Ο ίδιος έγραψε και την Ι. Ακολουθία της Οσίας σαν λαϊκός και ονομάζετο Νικήτας. Κατηγετο από το ίδιο χωριό με την Οσία Ματρώνα, από την Βολισσό της Χίου. (Από το βιβλίο του Αρχ. ΙΩΑΚΕΙΜ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΥ του Χίου, Ιεροσολυμίτου)

Ανακομειδή Λειψάνων Αγίου Γερασίμου

- Άγιος Γεράσιμος Κεφαλλονιάς
- Στην έρημο της Ομονοίας, το εκκλησάκι της Πολυκλινικής	Εικόνα από το εκκλησάκι του Αγίου Γερασίμου, στην Πολυκλινική Αθηνών, στο οποίο υπηρετούσε ο γέροντας Πορφύριος.
- Ι.Ν. Αγίου Γερασίμου, Ιλισίων
- Το παρεκκλήσιο στο Μοσχάτο
με το μικρό προσκυνητάρι δίπλα στο γηροκομείο του Μοσχάτου
Ι. Ν. Αγ. Γερασίμου Πατρών [Ακτή Δυμαίων]

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς

- Ι.Ν. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

- Το Παρεκκλήσιο του Ευαγγελιστού Λουκά του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών.

- Ι.Ν. Οσίου Λουκά, Πατρών, Μετόχι Ι. Μ. Οσ. Λουκά Βοιωτίας.

16 Οκτωβρίου : Σαν σήμερα το 1966, κοιμήθηκε ο Γέρων Ιερώνυμος της Αιγίνης

Αποσπάσματα από το βιβλίο
«Ο Γέροντας Ιερώνυμος, ο Ησυχαστής της Αίγινας»
του Πέτρου Μπότση.

Λίγο πρίν παραδώσει την τελευταία του πνοή,
το πρόσωπό του είχε αποκτήσει μια απόκοσμη γαλήνη
και μια λαμπρότητα που θύμιζε μεταμόρφωση ή ανάσταση.
Ήταν προφανώς η "αγαλλίαση του σωτηρίου",
η πρόγευση της θείας μέθεξης
που απολαμβάνουν οι φιλόθεες ψυχές σ' αυτές τις κρίσιμες ώρες,
που βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας,
μεταξύ της πρόσκαιρης και της αληθινής ζωής,
όταν βλέπουν να διακαιώνονται οι προσδοκίες και οι αγώνες τους.
Σ' αυτήν την κατάσταση τον είδαμε
να κάνει πολλές φορές το σημείο του Σταυρού.
Μετά στα χείλη του ζωγραφίστηκε ένα μειδίαμα,
είπε "Δόξα σοι, ο Θεός",
φάνηκε σαν νάδωσε κάποιον ασπασμό
κι έκλεισε τα μάτια.
Ή ώρα ήταν ακριβώς 12:33 μεσημέρι,
Κυριακή 16 Οκτωβρίου (3 Οκτωβρίου π.η.)

ΑΓΓΕΛΟΜΙΜΗΤΟΙ ΑΣΚΗΤΕΣ

Ιδιαίτερη αναφορά όμως θα πρέπει να κάνουμε σε κάποιες άγιες μορφές, που προς το τέλος του περασμένου αιώνα βοήθησαν πάρα πολύ στην πνευματική ανάταση των κατοίκων του Γκέλβερι κι επηρέασαν βαθύτατα τον π. Ιερώνυμο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Δύο από τις μορφές αυτές ήταν :

1. Ο Μισαήλ

Ο Μισαήλ ήταν μια πατριαρχική μορφή. Ένας ασκητικός τύπος απ’ αυτούς που μόνο στα συναξάρια συναντάμε. Αυστηρός αλλά και πράος μαζί, έμοιαζε με προφήτη, που σέρνει απάνω του ολόκληρη παράδοση αιώνων. Συνδύαζε τον τύπο του αυστηρού προφήτη μ’ αυτόν του εσωστρεφή ασκητή που περνάει όλες τις μέρες και τις νύχτες του στη προσευχή. Ήταν μια δυναμική προσωπικότητα που έπαιζε το ρόλο του πνευματικού καθοδηγητή όλων των κατοίκων του χωριού. Όπως έλεγε ο γέροντας Ιερώνυμος, «ο Μισαήλ ήταν ένας νέος αββάς Ισαάκ. Τόσο πολύ είχε προχωρήσει στην προσευχή».

Ο Μισαήλ ήταν έγγαμος αλλά δε ζούσε μαζί με τη γυναίκα του, ήταν σαν αδέλφια. Εργαζόταν για την οικογένειά του και την συντηρούσε, αλλά δεν έμενε μαζί της. Την ημέρα δούλευε μόνος του στα κτήματα. Δεν ήθελε να δουλεύει μ’ άλλους μαζί, για να μην τον βλέπουν να προσεύχεται. Και την νύκτα την περνούσε προσευχόμενος σε κάποιο εξωκκλήσι ή αν γύριζε σπίτι έμενε μόνος του. Είχε μεγάλη αγάπη για την ησυχία και φλογερό πόθο για την προσευχή. Όταν προσευχόταν η καρδιά του θερμαινόταν τόσο πολύ, που ξεχνούσε τον εαυτό του. Είχε τη δύναμη να παραμένει γονατιστός και με τα χέρια υψωμένα για δύο μέρες.

Ιδιαίτερα είχε επιδοθεί στη λεγόμενη «κατανυχτική» προσευχή. Η κατανυχτική αυτή προσευχή, όπως την ονόμαζαν στο Γκέλβερι, δεν ήταν τίποτ’ άλλο από την προσευχή των νηπτικών. Γονάτιζε μπροστά σε μια εικόνα ή στο ύπαιθρο και άφηνε την ψυχή του να ξεχειλίζει μπροστά στο Θεό. Σκεφτόταν τις αμαρτίες του και έχυνε άφθονα δάκρυα, από τα οποία προσδοκούσε τη λύτρωση. Συχνά ανέβαινε στο βουνό κι έμενε εκεί προσευχόμενος ως το βράδυ. Κι όταν τελείωνε, ο ιδρώτας της αγωνίας του ήταν τόσος πολύς, ώστε όπως έλεγε ο γέροντας Ιερώνυμος, «αν έστυβες τη φανέλα του θα έβγαζε μια οκά νερό».

Στην εκκλησία που πήγαινε, κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας, δεν έμπαινε στο ιερό αλλά έστεκε πάντα στον πρόναο ή πίσω από κάποια κολώνα. Είχε το κεφάλι του ακουμπισμένο στο στήθος και προσευχόταν νοερά. Και πολλές φορές όταν ο ιερέας εκφωνούσε το «εξαιρέτως», απερχόταν αθόρυβα και εξαφανιζόταν. Όπως αποδείχτηκε αργότερα, πήγαινε σε κάποιο ξωκκλήσι για να συνεχίσει την προσευχή του ως το βράδυ.

Πολλοί που τον έβλεπαν να φεύγει πριν καλά καλά να τελειώσει η θεία λειτουργία παραξενεύονταν και αναρωτιούνταν που να πηγαίνει και τι να κάνει. Μια Κυριακή λοιπόν, μόλις έφυγε ο Μισαήλ από την εκκλησία, τον ακολούθησαν διακριτικά και από μακριά μερικές γυναίκες για να δούν που θα πάει. Εκείνος πήρε ένα μονοπάτι και σε λίγη ώρα έφθασε σ’ ένα ξωκκλήσι. Λίγο αργότερα έφθασαν εκεί και οι γυναίκες που τον ακολουθούσαν και στάθηκαν αθόρυβα απ’ έξω. Ο Μισαήλ που δεν τις είχε αντιληφθεί, άρχισε να προσεύχεται δυνατά με λυγμούς, δάκρυα και στεναγμούς αλαλήτους. Έλεγε διάφορες προσευχές, γνωστές και αυτοσχέδιες, οτιδήποτε που θα βοηθούσε να κατανυγεί η καρδιά του. Έτσι, με το Μισαήλ μέσα να προσεύχεται δυνατά και με δάκρυα και τις γυναίκες απ’ έξω να ακροώνται τη θεία του ενασχόληση, πέρασαν μερικές ώρες με θεία ανάταση και καρδιακή συντριβή.

Μόλις τέλειωσε ο Μισαήλ, βγήκε έξω. Κι όταν είδε τις γυναίκες, στενοχωρήθηκε πολύ, σχεδόν θύμωσε. Έφυγε χωρίς να τους μιλήσει. Εκείνες πάλι, μεταρσιωμένες απ’ τη θεία αυτή μυσταγωγία που έζησαν τόσες ώρες κοντά του, ζήλεψαν και είπαν μεταξύ τους :

- Μόνο το Μισαήλ ακούει ο Θεός ; Γιατί να μη δοκιμάσουμε κι εμείς να προσευχηθούμε όπως κι εκείνος ;

Και δόθηκαν στην προσπάθεια της προσευχής. Δεν είναι τόσο εύκολο όμως να ασχοληθείς με τη νηπτική προσευχή χωρίς να βρεθεί κάποιος να σε διδάξει. Το συνειδητοποίησαν γρήγορα αυτό κι άρχισαν να πλησιάζουν το Μισαήλ και να τον παρακαλούν να τις διδάξει την τέχνη της προσευχής. Εκείνος τις δίδασκε μεν, τους έλεγε τι πρέπει να κάνουν, αλλά δεν τους έδειχνε, δεν προσευχόταν μαζί τους. Και κείνες άρχισαν να προσεύχονται στο Θεό για να φωτίσει το Μισαήλ και να τους δείξει πρακτικά τα μυστικά της προσευχής.

Κι η απάντηση δεν άργησε να ’ρθει και μάλιστα θαυματουργικά. Σύντομα παρουσιάστηκε στο Μισαήλ ένας καλόγηρος και του είπε :

- Μισαήλ, πάρε τις γυναίκες που σε ακολούθησαν στο ξωκκλήσι κι όσους θέλεις και το βράδυ νάρθετε στο τάδε σπίτι που ’ναι κατάλληλο κι ευρύχωρο. Μόνο αδιάφορους και άσχετους ανθρώπους μην καλέσεις. Εκεί θα ’μαι κι εγώ και θα σας δείξω την κατανυκτική προσευχή.

Ο Μισαήλ αν και απόφευγε τους ανθρώπους και δεν ήθελε να προσεύχεται μαζί με άλλους, υπάκουσε. Κάλεσε τις γυναίκες και μερικούς άλλους, ανάμεσά τους και το γέροντα Ιερώνυμο, που τότε ήταν μικρό παιδί και το βράδυ βρέθηκαν όλοι μαζί στον προορισμένο τόπο. Ο καλόγερος άρχισε τότε να προσεύχεται με λυγμούς και δάκρυα πολλά, που έκαναν και όλους τους άλλους να κλαίνε. Έλεγε διάφορες προσευχές και λόγια κατανυκτικά, που έβγαιναν από την καρδιά του με πόθο και πίστη και φανέρωναν τη μεγάλη του αγάπη για το Θεό. Αυτό κράτησε όλη νύχτα κι επαναλήφθηκε για δεύτερη και τρίτη φορά. Προς το τέλος της τρίτης νύχτας, μόλις είχε τελειώσει την προσευχή του κι αφού συμβούλεψε το Μισαήλ να συνεχίσει εκείνος να διδάσκει τους χριστιανούς, χάθηκε μπροστά στα μάτια τους. Φαίνεται πως ήταν άγγελος του Θεού ή άγιος. Από τότε ο Μισαήλ άρχισε να διδάσκει την κατανυκτική προσευχή και τα βράδια μαζεύονταν όλοι σε διάφορα σπίτια και προσεύχονταν.

Ο Μισαήλ είχε μια θυγατέρα, που είχε μεγάλη κλίση στην πνευματική ζωή. Γνήσιο παιδί του πατέρα της, κληρονόμησε από κείνον όλες τις αρετές του και είχε ιδιαίτερη επίδοση στην κατανυκτική προσευχή. Αν και ήταν πολύ νέα στην ηλικία, άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύονται κοντ’α τις διάφορες γυναίκες και κείνη τις δίδασκε, τις καθοδηγούσε κι έκαναν μαζί κατανυκτική προσευχή. Με τον καιρό, όταν η ομήγθρη μαζεύονταν σε κάποιο σπίτι να προσευχηθεί, χώριζε σε δύο ομάδες. Ο Μισαήλ με τους άνδρες προσεύχονταν σ’ ένα δωμάτιο κι η κόρη του με τις γυναίκες σ’ ένα άλλο. Ήταν η παρηγοριά όλων των γυναικών στο Γκέλβερι η κόρη του Μισαήλ, όπως εκείνος ήταν για τους άνδρες.

Όταν η κόρη του Μισαήλ έφθασε στην ηλικία των 18-20 ετών, αρρώστησε βαριά. Όλοι οι κάτοικοι του χωριού και κυρίως οι γυναίκες άρχισαν να ανησυχούν. Αν πάθαινε κάτι, έχαναν τη μοναδική τους παρηγοριά. Τι να κάνουν ; Ρίχτηκαν στην προσευχή. Παρακαλούσαν μέρα – νύχτα το Θεό να την κάνει καλά, γιατί στις δύσκολες μέρες που περνούσαν, ήταν η μοναδική τους παρηγοριά, ο άνθρωπος που τις καθοδηγούσε, ο σύνδεσμός τους με το Θεό. Η κατάστασή της όμως όλο και χειροτέρευε.

Στην απόγνωσή τους όμως σκέφτηκαν να καταφύγουν στον πατέρα της, το Μισαήλ. Γνώριζαν τη δύναμη της προσευχής του και την παρρησία που είχε στο Θεό και τον παρακάλεσαν να προσευχηθεί για την κόρη του.

- Σε παρακαλούμε, του έλεγαν, προσευχήσου στο Θεό να την κάνει καλά. Δε σου λέμε να κάνεις ιδιαίτερη προσευχή επειδή είναι κόρη σου αλλά για μας, που αν τη στερηθούμε θα μείνουμε απαρηγόρητες. Έχουμε τόσα βάσανα και τόσες στεναχώριες, που αν χάσουμε τη μοναδική μας βοήθεια και το στήριγμά μας θα μας κυριεύσει η απελπισία.

Ο Μισαήλ στην αρχή δεν ήθελε να υποκύψει, για να μην θεωρηθεί ότι της είχε ιδιαίτερη αδυναμία επειδή ήταν κόρη του. Ο νους του ήταν δεμένος αποκλειστικά με το Θεό, όλους τους άλλους ανθρώπους τους είχε ίσους στην καρδιά του. Στις επίμονες παρακλήσεις των γυναικών όμως η καρδιά του κάμφθηκε. Έτσι, κατά τη συνήθειά του, ανέβηκε μια Πέμπτη πρωί, πριν ξημερώσει, στο βουνό.

Γονάτισε, σήκωσε τα χέρια του ψηλά και άρχισε την προσευχή. Πυρπολημένος από θείο έρωτα παρέμεινε «τη προσευχή και δεήσει», από «φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός». Ανάμεσα στ’ άλλα κι ενώ ο ιδρώτας έτρεχε απ’ το πρόσωπό του, μίλησε στο Θεό για την κόρη του, όχι επειδή την πονούσε σαν πατέρας της, αλλ’ επειδή του είπαν ότι είναι στήριγμα και παρηγοριά στους χριστιανούς.

Ξαφνικά, εκεί που βρισκόταν αφοσιωμένος στην προσευχή, αποξενωμένος από τα εγκόσμια, κι η ψυχή του είχε αρπαγεί στα ουράνια, ακούει μέσα του μια λεπτή, θεία φωνή να του λέει :

- Δίνεις εγγύηση για την κόρη σου ;

- Όχι, Κύριε, δεν μπορώ να δώσω εγγύηση. Είμαι αμαρτωλός και γνωρίζω το τρεπτόν του ανθρώπου. Σήμερα η κόρη μου αγωνίζεται και εργάζεται στο θέλημά Σου. Αύριο όμως ; Πως μπορώ να εγγυηθώ ; Γενηθήτω το θέλημά Σου !

Η επίσκεψη αυτή που τον αξίωσε ο Θεός να δεχτεί, τον ηρέμησε. Πλημμύρισε ολόκληρος από μια ουράνια γαλήνη και συνέχισε τη θεία του ενασχόληση με ακόμα μεγαλύτερο ζήλο. Και προς το τέλος της ημέρας κατέφθασε ένας αγγελιαφόρος να τον ειδοποιήσει πως η κόρη του αναπαύτηκε και ότι πρέπει να σπεύσει για τον ενταφιασμό της.

Προειδοποιημένος ο Μισαήλ, δέχτηκε το μήνυμα με ηρεμία και κάποια ανακούφιση. Είχε βαθιά πίστη στο Θεό και στην ανάσταση των νεκρών και δεν επέτρψε στον εαυτό του να κλάψει για τον πρόσκαιρο χωρισμό της κόρης του. Η χαρά του για τη σωτηρία της, που με θαυμαστό τρόπο του απεκάλυψε ο Θεός, ξεπέρασε και αυτήν ακόμα την λύπη του για τον θάνατό της. Και αφού έκανε μια προσευχή ευχαριστίας στο Θεό, ξεκίνησε μαζί με τον αγγελιαφόρο για το χωριό.

Αυτός ήταν ο Μισαήλ με λίγα λόγια, όσα κατά καιρούς μας διηγόταν γι’ αυτόν ο γέροντας Ιερώνυμος, που έτρεφε πολύ μεγάλη ευλάβεια για το πρόσωπό του. «Τέτοιους ανθρώπους δεν βρίσκεις σήμερα», έλεγε, «ήταν ένας άλλος αββάς Ισαάκ. Ήταν λιγομίλητος, ταπεινός, αγαπούσε την ησυχία και είχε βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς του,. Ποτέ δεν άφηνε άνθρωπον να τον επαινέσει. Κι αν τολμούσε κανείς να του πει κάποια καλή κουβέντα, ήταν ικανός ο Μισαήλ να μην του ξαναμιλήσει ποτέ».

2. Ο π. Ιωάννης

Σε μια από τις εκκλησίες του χωριού λειτουργούσε κάποιος παπάς, που τον έλεγαν Ιωάννη. Ήταν οικογενειάρχης. Τις καθημερινές πήγαινε στα χωράφια, τις Κυριακές και γιορτές λειτουργούσε στην εκκλησία. Ήταν πολύ απλός, ταπεινός, ατημέλητος. Αν τον έβλεπες στον δρόμο, δεν του ’δινες και πολλή σημασία. Αν όμως τον γνώριζες από κοντά, έβλεπες πως πρόκειται για άνθρωπο πνευματικό με σπάνια χαρίσματα. Κυρίως τον διέκρινε το χάρισμα της προσευχής. Φαίνεται πως στα μέρη της Ανατολής η προσευχή ήταν ένα λουλούδι που ευδοκιμούσε πάρα πολύ.

Γι’ αυτόν λοιπόν τον π. Ιωάννη ο γέροντας Ιερώνυμος μας διηγόταν πράγματα θαυμαστά, που μόνο στους παλιούς ασκητές με τη φλογερή πίστη μπορούσε να συναντήσει κανείς. Το χαρακτηριστικότερο γεγονός, που σημάδεψε την παρουσία του στο Γκέλβερι, ήταν το εξής:

Όταν λειτουργούσε, πάντα σχεδόν δάκρυζε, αναστέναζε και πολλές φορές δεν μπορούσε να συγκρατήσει τους λυγμούς. Τόση πίστη είχε και τόσο έντονα ζούσε το μυστήριο της θείας ευχαριστίας! Όταν όμως έφθανε στην ώρα του καθαγιασμού των τιμίων δώρων, η συγκίνηση του κορυφωνόταν. Οι ψαλτάδες τέλειωναν το «Σε υμνούμεν …», που το έψελναν όσο πιο μακρόσυρτα μπορούσαν, και μέσα απ’ το ιερό ακούγονταν ακόμα οι προσευχές και οι αναστεναγμοί του ιερέα. Ξανάρχισαν το «Σε υμνούμεν …», το έλεγαν ξανά. Συχνά έπρεπε να το επαναλάβουν πέντε-έξι φορές μέχρι να τελειώσει ο π. Ιωάννης και να εκφωνήσει το «Εξαιρέτως…». Όταν η καθυστέρηση αυτή για την εκφώνηση του «Εξαιρέτως…» επαναλήφθηκε μερικές Κυριακές, οι ψαλτάδες άρχισαν να ’ρχονται σε αμηχανία. Δεν ήξεραν τι να κάνουν. Δεν μπορούσαν να πουν και τίποτε άλλο, π.χ. πολυέλαιο, γιατί το αιδέσιμο της στιγμής δεν το επέτρεπε. Δεν τολμούσαν όμως και να κάνουν την παρατήρηση στον ιερέα, γιατί τον σέβονταν πολύ. Μια μέρα λοιπόν λένε στους επιτρόπους το πρόβλημά τους.

- Ο ιερέας αργεί πολύ να τελειώσει την ευχή κατά την ώρα του καθαγιασμού των τιμίων δώρων και ‘μείς ερχόμαστε σε αμηχανία. Ψάλλουμε και ξαναψάλλουμε το «Σε υμνούμεν …» αλλά έτσι, νομίζουμε, γίνεται χασμωδία. Δεν του λέτε να συντομεύσει όσο γίνεται ;

Οι επίτροποι διαβίβασαν την παράκληση των ψαλτών στον ιερέα. Εκείνος τους απάντησε :

- Πώς μπορώ να τελειώσω νωρίτερα; Αυτό δεν εξαρτάται από μένα. Μόλις αρχίσω να διαβάζω την ευχή, η αγία τράπεζα κυκλώνεται από θείο πύρ, που φθάνει τα 2-3 μέτρα ύψος. Κι εγώ δεν μπορώ να πλησιάσω. Πέφτω καταγής και προσεύχομαι, ως ότου ευδοκήσει ο Θεός ν’ αποσυρθεί το θείο αυτό πύρ ή πολλές φορές να χωριστεί στα δύο και τότε εισέρχομαι και συνεχίζω την ευχή «και ποίησον τον άρτον τούτον …» κλπ.

Οι ψαλτάδες όταν τα’ άκουσαν αυτά, θαύμασαν την αγιότητα του ιερέα τους. Και δεν τόλμησαν να τον ξαναενοχλήσουν. Συνέχισαν έτσι να ψάλλουν, όσο πιο αργά μπορούσαν, το «Σε υμνούμεν …». Και το επαναλάμβαναν όσες φορές χρειαζόταν για να τελειώσει εκείνος την ευχή, προσπαθώντας να νοιώσουν κάποια συντριβή από τα τελούμενα στο ιερό.

Ο π. Ιωάννης, αν και ήταν απλός, επιβλήθηκε με την αγιότητά του. Στην εκκλησία του άρχισαν να συρρέουν πλήθη πιστών. Πολλές φορές έρχονταν χριστιανοί από άλλα γειτονικά χωριά για να παρακολουθήσουν την λειτουργία του. Υπήρχαν περιπτώσεις που μαζεύονταν στην εκκλησία του περισσότεροι από χίλιους χριστιανοί! Όλοι κατανύγονταν πολύ και έκλαιγαν. Όταν τέλειωνε η θεία λειτουργία, δεν ήταν σπάνιο το φαινόμενο να δει κανείς το δάπεδο της εκκλησίας υγρό από τα δάκρυά τους.
-----------------------------------------------------------
Για να προσεγγίσουμε κάπως περισσότερο και να εισχωρήσουμε βαθύτερα στο πνευματικό κλίμα που επικρατούσε στο Γκέλβερι, άς αφήσουμε τον ίδιο τον γέροντα Ιερώνυμο να μας διηγηθεί για τους ανθρώπους της εποχής του :

«Οι άνθρωποι στην πατρίδα μου είχαν πολύ ζήλο στα θεία. Ήταν αγνοί και πολύ ευλαβείς. Είχαν φόβο και μεγάλη αγάπη για το Θεό. Στις αγρυπνίες, το πάτωμα γέμιζε δάκρυα. Τα παιδιά είχαμε ευσέβεια, αγάπη και υπακοή στους γονείς και σεβασμό στους ξένους. Στο σχολείο οι δάσκαλοι πρώτα μας μάθαιναν την ευσέβεια και την αγάπη στο Θεό και στην πατρίδα κι έπειτα στα γράμματα. Οι θρησκευτικές γιορτές μας είχαν μεγαλοπρέπεια. Κι όλοι παρακαλούσαμε πότε θα ’ρθουν. Εγώ τα αγαπούσα όλα αυτά, είχα μεγάλο ζήλο, ιδιαίτερα προς τα θεία, από μικρό παιδί. Όταν ήρθαμε στη Ελλάδα, μετά την ανταλλαγή, σκανδαλιστήκαμε πολύ. Είχαμε την εντύπωση ότι στη χώρα αυτή δεν κατοικούν ούτε καν χριστιανοί. Οι άνθρωποι βλασφημούσαν, τραγουδούσαν κοσμικά τραγούδια, ντύνονταν άσεμνα, δε νήστευαν και δεν εκκλησιάζονταν. Αμάν, είπαμε, που ήρθαμε; Αν ήταν δυνατό να παίρναμε αμέσως το καράβι και να γυρίζαμε πίσω, στην Ανατολή. Εκεί τα χωριά μας ήταν σαν μοναστήρια. Όλοι νήστευαν, προσεύχονταν κι έτρεχαν στις εκκλησίες. Οι νέοι στα χωράφια και οι νέες στο σπίτι κάνοντας τις δουλειές τους σιγόψελναν διαφόρους ψαλμούς, αντί να τραγουδούν άσεμνα τραγούδια όπως εδώ. Ούτε κι έβλεπες γυναίκες με ακάλυπτη κεφαλή και κοντά μανίκια. Εδώ όμως όλα είναι διαφορετικά. Κι όσο περνάει ο καιρός τόσο βαδίζουμε στο χειρότερο.»

12 Οκτωβρίου 2008 : Άγιος Κοσμάς Αμαρουσίου, εργασίες

Τά έργα προχωρούν και μια θαυμάσια εκκλησία ξεπροβάλλει

12 Οκτωβρίου : Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

CΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ & CΥΝΟΔΙΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟCΙΟΥ CΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

8 Οκτωβρίου : Αγία Πελαγία

Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΒΟΙΩΤΙΑΣ (ΜΟΝΗ ΠΕΛΑΓΙΑΣ)

7 Οκτωβρίου : Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος

Ο Ναός του Σεργίου και Βάκχου, Κωνσταντινούπολη



Οι φωτογραφίες από το
http://www2.e-yliko.gr/htmls/Fyyl/Istoria/fiiconbyzna3.aspx

6 Οκτωβρίου : Άγιος Θωμάς

- Ι.Ν. Αγίου Θωμά, Μαρούσι, 210-6198460
- Ι.Ν. Αγίου Θωμά, Αθήνα, Γουδί, 210-7771533
- Ι.Ν. Αγίου Θωμά, Αθήνα, Κυψέλη, 210-8655230
- Ι.Ν. Αγίου Θωμά, Κορωπί, Βόκα
- Ι.Ν. Αγίου Θωμά, Κορωπί, Κούπι
- Ι.Ν. Αγίου Θωμά, Κοιμητηριακός, Πετρούπολη, Κηπούπολη
- Ι.Ν. Αγίου Θωμά, Σπάτα, Τζότι

http://www.agiosthomas.gr/

5 Οκτωβρίου : Σαν σήμερα το 1840 ...

... στο παλιό κοιμητήριο της Ι.Μ. Βατοπεδίου,
βρέθηκε ευωδιάζον λείψανο.

Στον άγνωστο μοναχό δόθηκε το ονομα Ευδόκιμος,
όπου και αναγνωρίστηκε και τιμάται ως άγιος κάθε 5 Οκτωβρίου,
ημέρα της ανακομιδής του λειψάνου του.

Από το βιβλίο του Χρήστου Τσολακίδη.

5 Οκτωβρίου : Η ΟΣΙΑ ΜΕΘΟΔΙΑ της Κιμώλου

Γεννήθηκε στο νησί Κίμωλος στις 10 Νοεμβρίου 1865, από γονείς ευσεβείς.
Ό πατέρας της ονομαζόταν Ιάκωβος Σάρδης και ή μητέρα της Μαρία.
Είχαν τρεις γιους και πέντε θυγατέρες, από τις όποιες ή δεύτερη ήταν ή Ειρήνη ή μετέπειτα Μεθοδία.
Ή Άγια από μικρή είχε κλίση προς τα θεία και πάντα σύχναζε στην Εκκλησία.
Όταν ήλθε σε κατάλληλη ηλικία, για να μη λυπήσει τους γονείς της, παντρεύτηκε έναν ναυτικό στο επάγγελμα.
Αν και παντρεμένη, ό ζήλος της προς την εκκλησία παρέμεινε αμείωτος.
Κάποτε όμως ό άντρας της, σε κάποιο του ταξίδι, ναυάγησε κοντά στη Μικρά Ασία και δεν ξαναγύρισε στην Κίμωλο.
Τότε ή Ειρήνη έγινε μοναχή στο ναό της Παναγίας της "'Οδηγήτριας" στην Κίμωλο, από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Σύρου Μεθόδιο μετονομασθείσα αντί Ειρήνης Μεθοδία.
Ή χαρά της ήταν μεγάλη και ακολούθησε τα ευαγγελικά προστάγματα του Κυρίου με όλη της την ψυχή.
Οι ασκητικοί της αγώνες ήταν μεγάλοι και αποτελούσε ζωντανό παράδειγμα για όλους.
Ή φήμη της μεγάλης της αρετής διαδόθηκε παντού και πλήθος γυναικών πήγαιναν να τη συναντήσουν, προκειμένου να βρουν πνευματικό καταφύγιο και λιμάνι από τις τρικυμίες της ζωής.
Ό λόγος της Άγιας ήταν δροσιά και ίαμα στις ταλαιπωρημένες ψυχές.
Επίσης ή Μεθοδία, εκτός των άλλων χαρισμάτων, αξιώθηκε από τον Θεό και το χάρισμα να κάνει θαύματα.
Έτσι άγια αφού έζησε σ' όλη της τη ζωή, απεβίωσε ειρηνικά την Κυριακή 5 'Οκτωβρίου 1908 σε ηλικία 43 ετών.

Το παραπάνω κείμενο από το
http://www.zoiforos.gr/files/agioi/oktovrios/05_10.htm

4 Οκτωβρίου : Άγιος Ιερόθεος Αθηνών

- Ι.Μ. Αγίου Ιεροθέου, Μέγαρα Αττικής, 22960-26599

- Ι.Ν. Αγίου Ιεροθέου, Περιστέρι, Κυκλάμινων 2, 210-5719200

3 Οκτωβρίου : Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης

- Ι.Ν. Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, λιμάνι Πειραιά

- Ι.Ν. Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου, πολιούχου Αθηνών

- Ι.Ν. ΑΓ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

3 Οκτωβρίου : Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ στην Ελλάδα

(η εικόνα από το www.imml.gr)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της Ι.Μ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
29 Σεπτεμβρίου 2008

Θέμα: «Υποδοχή λειψάνου Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ»

Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση οι Ιερές Μητροπόλεις Αττικής και Μεσογαίας και Λαυρεωτικής υποδέχονται την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου το ιερό λείψανο του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο κειμήλιο της Ρωσικής εκκλησιαστικής παράδοσης.

Το ιερό λείψανο, που αποστέλλει φιλάδελφα η Ρωσική Εκκλησία στον λαό της Ελλάδας, θα συνοδεύσουν 40μελής Ρωσική αποστολή με επικεφαλής τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Νίζνι Νόβγκοροντ και Αρζαμάς κ. Γεώργιο. Το αίτημα για την αποστολή του ιερού λειψάνου διατυπώθηκε προς τη Ρωσική Εκκλησία τον Μάρτιο του 2007 από τη Ρωσόφωνη Κοινότητα της Μητροπόλεως και διαβιβάστηκε στον Πατριάρχη Μόσχας τον Ιούλιο του ιδίου έτους.

Η επίσημη υποδοχη των τιμίων λειψάνων και της Ρωσικής αποστολής θα λάβει χώρα, την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, στις 6 μ.μ., στη διασταύρωση της Λεωφόρου Μαραθώνος και Ελευθερίου Βενιζέλου στην Παλλήνη, παρουσία Μητροπολιτών της Ελλαδικής Εκκλησίας, εκπροσώπων αυτοκεφάλων Εκκλησιών, των ιερέων της Ανατολικής Αττικής, κλιμακίου Υπουργών της Ελληνικής Κυβερνήσεως, πρέσβεων, τοπικών αρχών και πλήθους πιστών, στη συνέχεια δε θα σχηματισθεί πομπή προς τον Ιερό Ναό τού Αγίου Τρύφωνος Παλλήνης, όπου θα αναπεμφθεί δέηση και δοξολογία.

Την Κυριακή 5 Οκτωβρίου, θα τελεσθεί πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Ναό Αγ. Τρύφωνος Παλλήνης, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, με τη συμμετοχή αρχιερέων από όλα τα διαμερίσματα της Ελλάδος, παρόντων και εκπροσώπων της Ελληνικής Κυβερνήσεως, της Ρωσικής πρεσβείας και του διπλωματικού σώματος. Η Θεία Λειτουργία θα τελεσθεί στη Σλαβονική και Ελληνική με τη συμμετοχή της Ρωσικής χορωδίας του Ιδρύματος του Αγίου Σεραφείμ και ενός Βυζαντινού χορού.

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, που η Ρωσική Εκκλησία δεν αποχωρίσθηκε ποτέ ως τώρα, ούτε τον άφησε «να ταξιδέψει» μακριά από τη γη που τόσο αγάπησε ζώντας στα δάση και αγαπώντας τους ανθρώπους, θα τεθεί σε προσκύνημα στον Ιερό Ναό Αγ. Τρύφωνος Παλλήνης ως την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου.

Την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου, στις 6 μ.μ., το τίμιο λείψανο θα μεταφερθεί στον Ιερό Ναό Παναγίας Σουμελά Αχαρνών, όπου θα παραμείνει μέχρι την Κυριακή 2 Νοεμβρίου, οπότε και 20μελής αποστολή υπό τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Νίζνι Νόβγκοροντ και Αρζαμάς κ. Γεώργιο θα το παραλάβει για να το μεταφέρει πίσω στη Ρωσία.

«Χριστός ανέστη, χαρά μου!» ήταν ο χαιρετισμός του αγίου, ένα μήνυμα ειρήνης, χαράς και αγάπης.

Για περισσότερες πληροφορίες (Πρόγραμμα & Συναξάρι Αγίου): www.imml.gr
Επικοινωνία: τηλ.: 210-6632687 & 210-6632276, εσ. 110 & 111
e-mail: imml@imml.gr

-------------------------------------------------

O 89.5 FM μετέδωσε : Η υποδοχή του Ιερού Λείψανου του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ θα γίνει την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, στις 6 το απόγευμα, στη διασταύρωση της Λεωφόρου Μαραθώνος και Ελευθερίου Βενιζέλου, στην Παλλήνη. (τηλ.Ναού: 210-66.65.493)
Ακολούθως, το ιερό λείψανο θα μεταφερθεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Τρύφωνος Παλλήνης, όπου στις 6.30 το απόγευμα, θα ψαλεί Δοξολογία. Από τις 9 το βράδυ, θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία.
Την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου, στις 6 το απόγευμα, το Ιερό Λείψανο του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, θα μεταφερθεί στο Ιερό παρεκκλήσιο Παναγίας Σουμελά, Αχαρναί (τηλ. Παρεκκλησίου: 210-2445825).

-----------------------------------------------------------







Απο το βιβλίο "Γνώσις και Βίωμα της Ορθοδόξου Πίστεως"

2 Οκτωβρίου : Άγιος Κυπριανός και Ιουστίνη

- Ι.Π. Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Κηπούπολη Περιστερίου, 210-5015729

- Ι.Π. Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης της Ανδρώας Κοινοβιακής Ιεράς Μονής «Παναγία η Πάντων Χαρά», Ζευγολατιού –Καλεντζίου Κορινθίας, 27410-58223

- Ο Ι.Ν. του Αγίου Κυπριανού, Τιμοθέου και Σεραφείμ του Αναστασιαδείου Ιδρύματος, στο Ηράκλειο Αττικής, 210-2712147.

1 Οκτωβρίου : Σαν Σήμερα το 1846 ...

... στη Σηλυβρία της Θράκης γεννήθηκε ο

Η φωτογραφία από το www.egolpio.com

1 Οκτωβρίου : Παναγία Γοργοϋπήκοος

Από το www.mountathos.gr


www.rel.gr